Και φτάνουμε αισίως και στο τρίτο μέρος της τριλογίας "Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν" (τα προηγούμενα δύο μέρη μπορείτε να τα βρείτε στους συνδέσμους για τις αναρτήσεις του blog Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol I και Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol II). Όπου ακολουθούμε τις γραμμές του ΟΣΕ κυνηγώντας φωτογραφικό υλικό από Street Art και Graffiti πάνω στα τρένα για χιλιόμετρα μέχρι να βγούμε στην διάβαση πεζών και αυτοκινήτων κοντά στο Σταθμό Μακεδονία των ΚΤΕΛ και γυρνώντας πίσω να κάνουμε κάποιες αναπάντεχες ανακαλύψεις.
Οπλιστείτε με υπομονή για τα τελευταία χιλιόμετρα του ταξιδιού μας, σας υπόσχομαι ότι θα σας αποζημιώσουν στο έπακρο.
Λόγια πολλά, φτώχεια βαριά, πάμε παρακάτω.
Οπλιστείτε με υπομονή για τα τελευταία χιλιόμετρα του ταξιδιού μας, σας υπόσχομαι ότι θα σας αποζημιώσουν στο έπακρο.
Λόγια πολλά, φτώχεια βαριά, πάμε παρακάτω.
Υπέροχα χρώματα!
Και λίγη από την υποδομή του ΟΣΕ για να καταλάβουμε γιατί μεγέθη μιλάμε όταν λέμε για αποκρατικοποιήσεις με ελαφρά την καρδία.
Κάτσε καλά! Ένα ολόκληρο τρένο τίγκα στο Graffiti και το Street Art τα παιδιά μας δεν μπορούμε να τα αδικήσουμε, είναι παραγωγικότατα!!! Χα χα χα.
Και ξανά αυτοπροσωπογραφία, λίγο αρχαία βέβαια χα χα χα.
Τι Όσκαρ φωτογραφίας? Και Νόμπελ φωτογραφίας να υπήρχε θα το κέρδιζα και αυτό! Χα χα χα
Και εδώ αρχίζει πραγματικά το ζουμί της ιστορίας πίσω από το τρίτο μέρος της τριλογίας μας.
Καθώς περπατούσα την οδό Βίτσιου γυρνώντας προς το κέντρο δίπλα από τις περιφραγμένες γραμμές του ΟΣΕ βλέπω κάποιες Μηχανές τρένου (εμπορευμάτων) σε κακή κατάσταση με σκουριά επάνω τους. Καθώς βγάζω το κινητό για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες από το φυλάκιο που υπήρχε μπροστά από το μηχανοστάσιο βγαίνει ένας φύλακας του ΟΣΕ και μου κάνει νόημα με τον δείκτη του δεξιού χεριού (που πήγαινε σαν μετρονόμος χα χα χα) να μην τραβήξω φωτογραφίες, και ταυτόχρονα με το άλλο χέρι του μου κάνει νόημα να του αδειάζω την γωνιά (ξέρετε το "ξού ξού μαλλιά αναρχοσυριζέε" χα χα χα).
Φυσικά εγώ ανταποδίδω τα νοήματα με την γνωστή χειρονομία Mea Qulpa (τα δύο χέρια με ανοιχτές παλάμες στο στήθος και ελαφριά υπόκλιση του κεφαλιού) και ανέβασμα του δεξιού χεριού με τον αντίχειρα υψωμένο (μετάφραση "κατάλαβα μεγάλε!" χα χα χα) και απομακρύνομαι, αλλά έχω μπει στα διαόλια.
"Ώρα για αταξία" σκέφτομαι, "Ακούς εκεί, να μου πει δεν μπορώ να πάρω φωτογραφίες, τώρα θα δείτε!!!" λέει και το παιδάκι-διαολάκι που έχω στον αριστερό μου ώμο διαρκώς, και για κάποιο λόγο δεν λέει να το βουλώσει ποτέ χα χα χα.
Και αρχίζω να κατηφορίζω την Βιτσίου ψάχνοντας να βρω τον λόγο γιατί κάποιος τόλμησε να μου απαγορεύσει κάτι "Πάτε καλά ρε! Τα κάνουν αυτά στον Αρκούδο? Καλά θα φάτε! Χα χα χα"
Και μέσα σε λίγες στιγμές με μερικούς ανοιχτούς και γρήγορους δρασκελισμούς βρίσκομαι από την πίσω πλευρά του μηχανοστασίου και αρχίζω το φωτογραφικό σαφάρι.
Μέχρι εδώ καλά, μερικά ελαφρώς σκουριασμένες μηχανές τρένων, δεν καταλαβαίνω την απαγόρευση, δημόσιοι υπάλληλοι τι να πεις!
Ακόμα και τα βαρέλια τακτοποιημένα σε ντάνες τα έχουν. Βέβαια το τι έχουν μέσα, και γιατί πρέπει να είναι σε κατοικημένες περιοχές, είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο χα χα χα.
Ούπς! Βιάστηκα να μιλήσω! Χα χα χα
Οκ λίγο σκορποχώρι μέχρι εδώ, αλλά καλά έχω δει και χειρότερα (ιδίως στην κρεβατοκάμαρα μου χα χα χα)
Ώπα!!! Τι έχουμε εδώ!!!!!
Μια μηχανή παραδομένη πλήρως στην σκουριά και στην εγκατάλειψη!!! Με δυσκολία περνώ τα χέρια μου μέσα από περίφραξη κρατώντας το κινητό για να αρχίσω να τραβώ φωτογραφίες, στα τυφλά, ελπίζοντας να είμαι τυχερός και να εστιάσει αυτόματα το κινητό μου για να μου δώσει μερικές καλές λήψεις.
Αν είναι δυνατό αφήνουν αυτά τα αριστουργήματα της μηχανικής να τα τσακίζει η σκουριά, ενώ θα μπορούσαν να κοσμούν μουσεία τεχνολογίας σε όλη την επικράτεια ή να τα βάλουν μέσα σε παιδικές χαρές (αφού είχαν πρώτα εξαλείψει τους κινδύνους από τα κινητά μέρη για τα παιδάκια) για να παίζουν μέσα σε αυτά τα πιτσιρίκια!
Και συνεχίζω να κατηφορίζω την Βιτσίου.
Και συνεχίζω να ανακαλύπτω παρατημένα διαμαντάκια.
Όχι πλέον μόνο μηχανές για τρένα, αλλά ολόκληρα τρένα εγκαταλελειμμένα στην μοίρα τους!
Για αυτό και αυτός ο ζήλος στο να μην τραβήξω φωτογραφίες!
Και η μόνη σκέψη μου ήταν στο "Κατά τα άλλα τα παιδάκια που κάνουν Street Art και Graffiti πάνω στα τρένα τα καταστρέφουν ε? Ενώ εσείς κρατάτε χαρακτήρα στα τρένα και την περιουσία του κράτους ε?"
Σε άλλες χώρες αυτά τα διατηρούν και τα χρησιμοποιούν για ταινίες! Αλλά θα μου πεις εδώ και την ταινία του Τζέιμς Μπόντ που υποτίθεται ότι έχει πλοκή στην Ελλάδα την γύρισαν στην Ισπανία και στο Λονδίνο λόγου της γνωστής και καταραμένης Ελληνικής γραφειοκρατίας και της αδιαφορίας του Ελληνικού κράτους!
Μια διευκρίνηση εδώ, τα παραπάνω τρένα δεν είναι από το κεντρικό αποθηκευτικό χώρο του ΟΣΕ στην Θεσσαλονίκη, στο ύψος περίπου μετά το ΚΤΕΛ Μακεδονία. Εκεί τα βαγόνια είναι πολύ, πολύ, πολύ περισσότερα (υπάρχουν αρκετές χιλιάδες βαγόνια και μηχανές εκεί, τόσα πολλά που ούτε ο ΟΣΕ δεν ξέρει τον πραγματικό αριθμό τους -Ή πόσα τους έχουν κλέψει-).
USA!
Μα πόσο παλιό είναι αυτό το τρένο? Πόσες δεκαετίες το έχουν εδώ και σαπίζει?
Απαράδεκτο! Τόσο υλικό χωρίς καμία χρήση, χωρίς καμία έγνοια για αυτό!
Μια τελείως "αυτοκρατορική" αντιμετώπιση της πραγματικότητας, "έλα μωρέ και αν σαπίσει τι? Θα βάλουμε ακόμα ένα νέο φόρο στους ιθαγενείς και θα αγοράσουμε και άλλα, και μετά άλλα, και μετά και άλλα....."
Τι να πεις! Ακόμα ένα σημάδι της παρακμής μας. Αυτοί είμαστε, δεν έχουμε σωτηρία!
Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι στίχοι από ένα παλιό Rock Τραγούδι.
"Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε?"
"τα άλλα τρένα να περνούν...."
Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό
Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη
STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI
Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I
Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII
Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I
Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II
Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol IIIO δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI
Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I
Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII
Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I
Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIV
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XV
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVI
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVIII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIX
Urban Art Ventures Thessaloniki 2015
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XX
Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol I
Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol II
Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Θεσσαλονίκη 3/04/2016
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XV
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVI
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVIII
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIX
Urban Art Ventures Thessaloniki 2015
O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XX
Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol I
Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol II
Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Θεσσαλονίκη 3/04/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου