UA-50457385-1

Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Αποχαιρετισμός σε ένα παλιό σύντροφο



 Αυτή είναι μια ανάρτηση αποχαιρετισμού.

 Αποχαιρετισμού σε ένα παλιό και πιστό σύντροφό μου, ένα σύντροφο που πιστά με συντρόφευσε σε όλη την Ηρωική μου περίοδο της μελισσοκομίας. Και δυστυχώς η λήξη της μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την θυσία του. 

 Το πιστό μου σκληροτράχηλο πισωκίνητο (μερικές φορές) πεισματάρικο μουλάρι μου, το μικρό μου ασπρόκοκκινο Vitara. 

 Δυστυχώς εδώ οι δρόμοι μας έμελλε να χωρίσουν. 

 Εγώ να συνεχίζω να πορεύομαι στις μελισσοκομικές μου ρότες με μια μεγαλύτερη γαλέρα που θα με οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερα και απαιτητικότερα πελάγη, και αυτό να βρει ένα νέο ιδιοκτήτη που να μην απαιτεί από αυτό να κάνει τον Ήλιο να ανατέλλει από την Δύση, και να περπατά πάνω στο νερό! 

 Δύσκολη ανάρτηση αυτή, δεν βγαίνουν οι λέξεις στην οθόνη με τίποτα. Δύσκολοι πάντα οι αποχαιρετισμοί. Επίπονοι. Συναισθηματικοί. Γεμάτοι μόνο με αναμνήσεις. Άλλες γλυκές και άλλες πικρές. Πέρασα πολλά με αυτό το αμάξι. Τεράστια η γκάμα των συναισθημάτων που έζησα μέσα του. Χαρά, λύπη, πανικός, φόβος, απογοήτευση, ελπίδα, απελπισία.

 Γέλασα πολύ και έκλαψα ακόμα περισσότερο μέσα σε αυτό το αμάξι. 

 Μου ρίζωσε βαθιά μέσα στην καρδιά, πάντα πίστευα ότι θα το κρατούσα μέχρι το τέλος του εγώ. Αλλά............

 Πολύ πουτάνα η λογική!

 Έρχεται πίσω από το αριστερό σου το αυτί σαν τον διάολο και σου σιγοψιθυρίζει " Πρέπει να φύγει, πρέπει να φύγει, ακόμα και ακίνητο θα την θέλει την πεντακοσάρα του τον χρόνο σε τέλη και ασφάλειες! Σε τρία χρόνια αυτά που θα γλυτώσεις μαζί με τα λεφτά που θα πάρεις αν το δώσεις μπορείς να πάρεις μια εκατοντάδα κυψέλες! Δεν μπορείς να το κρατήσεις, πρέπει να κάνεις τον Ελιγμό! Το υποσχέθηκες άλλωστε με όρκο που δεν μπορεί να σπάσει, "Θα γίνω ο καλύτερος, ο καλύτερος όλων των εποχών" είπες! Δεν μπορείς να γίνεις ο καλύτερος μόνο με τα λόγια μικρέ! Πρέπει να θυσιάσεις για να γίνεις ο καλύτερος, πολλά πρέπει να θυσιάσεις, τον εαυτό σου, την ζωή σου, αυτά που αγαπάς. Μην κοιτάς πίσω, μόνο μπροστά, σαν λύκος. Ήρθε η εποχή σου, η εποχή του "Ώρα να τρέμετε κουφάλες"! Ξεθηκάρωσε το σπαθί σου και όρμα μπροστά! Μην παίρνεις αιχμαλώτους!"

 Πουτάνα η λογική, άτιμη και αυτή ως γνήσιο θηλυκό.  

 Γάμα τα. 

 Πάνε πέρασαν αυτά. 

 Πάμε παρακάτω. 

 Δεν το κηδεύουμε, το συνταξιοδοτούμε απλώς. 

 Ώρα να πάψει να αποτελεί ένα πιστό σύντροφο και να γίνει ένα φιλαράκι, μόνιμο κάτοικο της μνήμης.

 Να βρει κανένα φυσιολογικό άτομο να το βγάζει καμία βόλτα στην παραλία έτσι μούρικο που είναι, για ποτάκια με τα μωράκια, και άντε βαριά βαριά να το πάει και για κανένα κυνήγι και μετά για τσίπουρα και ιστορίες για λαγούς μεγάλους σαν γουρούνια. Ότι κάνουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι δηλαδή. 

 Και όχι να το παίρνει να βγάλει 300 χιλιόμετρα σέρνοντας ένα τρέιλερ με κυψέλες χωρίς φρένα και με 800 κιλά πάνω του, ή να ανεβαίνει σε βουνά για να κάνει "ψώνια" κουτσούρια! 

 Καιρός είναι ο παλιός σύντροφος μου να ζήσει τα ύστερα του χρόνια χαλαρά και ήρεμα. 

 Του αξίζει αυτό! 

 Την Χαλκιδική παλιόφιλε είθε να την ξαναδείς με ένα κοριτσίστικο απαλό κωλαράκι που θα φοράει μαγιό στην θέση του συνοδηγού και μόνο, είθε νερό και άμμο μόνο να πατήσεις σε παραλίες θερμές, είθε ποτέ ξανά την κόκκινη λάσπη να μην γευτείς επάνω σου, είθε να βρεις κάποιον που θα σε αγαπήσει όσο και εγώ, αλλά θα σε εκτιμήσει πολύ περισσότερο!

 Με πόνεσες πολύ σε πόνεσα περισσότερο και εγώ, με βασάνισες πολύ σε βασάνισα πολύ περισσότερο και εγώ, σε αγάπησα πολύ και επειδή είμαι σίγουρος ότι έχεις ψυχή ξέρω ότι με αγάπησες πολλές φορές περισσότερο και εσύ.

 Γιατί σε τελική ανάλυση αγαπάς μόνο ότι μπορεί να σου προκαλέσει στην καρδιά πληγή καθώς μέσα σε αυτή φωλιάζει για πάντα. 

 Ο πόλεμος και οι μάχες τελείωσαν για σένα!

 Χαρούμενες και ήσυχες ρότες φίλε μου από εδώ και πέρα. Θα σε θυμάμαι για πάντα. 

 Adios Hermano loco.................






 Μότσανος Λάζαρος

 Σοχός 9/8/2016



 Τιμής ένεκεν δημιούργησα για το σκληροτράχηλο πισωκίνητο (μερικές φορές) πεισματάρικο μουλάρι μου την παρακάτω σειρά. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά για να δείξεις την εκτίμηση σου σε κάποιον!

Σειρά Vitara και Ηρωική μελισσοκομία


Οι τρύπες από τα καρφιά στις παλάμες

Χιλιομετροφάγος

Mια συνηθισμένη ημέρα στην Χαλκιδική

Το τυχαίο και η σημασία του στην μελισσοκομία

Μετρώντας Μελισσοκόμους να περνούν

Τεστ κοπώσεως

Μελισσοκομία στην πράξη

Δε γαμιέται! Έτσι και αλλιώς οι μελισσοκόμοι δεν έχουν ψυχή....

Τα μελίσσια τρέφονται με πετρέλαιο

Προσοχή, εκτελούνται έργα!

Ημερολόγιο λαθών ανάγνωσμα

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ

Το μάτωμα της Άιζενγκαρντ

Trust Me, I m an Engineer

Νομάδας 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου