UA-50457385-1

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XXII



 Πολύ καιρό δεν είχαμε να βγάλουμε καμία ανάρτηση για τα Graffiti και τα Street Art στην Θεσσαλονίκη? Οπότε για να βγάλουμε κάτι φρέσκο και ζεστό, ζεστό, που μόλις πριν από λίγο βγήκε από τον φούρνο.

 Πριν από ένα μήνα (στις  06/05/2017) στον Πολυχώρο WE (στην Γ΄Σεπτεμβρίου, στο τέρμα του 83) έγινε η εκδήλωση WE are the WALL που διοργανώθηκε από την μη κερδοσκοπική οργάνωση Indastryt, όπου διάφοροι καλλιτέχνες του δρόμου δημιούργησαν εξωτερικά και εσωτερικά του πολυχώρου έργα τους.

 Οπότε στις 12/5/2017 έπειτα από μια πληροφορία που μου δόθηκε από ένα αναγνώστη του blog πήγα και εγώ για μια επιτόπια έρευνα για να φωτογραφίσω και αυτά τα διαμαντάκια που θα στολίζουν το εκτεταμένο αρχείο μας (γιατί Αρκούδα δεν ήσουν στις 6/5 απίκο εκεί για να τα φωτογραφίσεις live την ώρα που τα δημιουργούσαν? Γιατί η άνοιξη μελισσοκομικά είναι μια εποχή κόλαση, και είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι οπουδήποτε αλλού εκτός από τα μελισσοκομεία σου).

 Ώρα για να παρουσιάσουμε και αυτά τα αριστουργήματα χωρίς πολλά πολλά λόγια.


 Και αρχίζουμε με μερικές μακρινές φωτογραφίες για να αποτυπώσουμε το μέγεθος του έργου, προτού προχωρήσουμε σε κοντινότερες λήψεις σε επιμέρους σημεία της όλης τοιχογραφίας. Τυχερός ήμουν και για κάποιο παράξενο λόγο ήταν σχεδόν άδειο από αστικά το τέρμα του 83.


 Μου αρέσουν φοβερά τα συλλογικά έργα όπου δίπλα, δίπλα, μπορείς να δεις τελείως διαφορετικές τεχνοτροπίες να σχηματίζουν ένα μεγαλειώδες καμβά, όπου σε μερικά μόνο μέτρα μπορείς να δεις να ξεπροβάλλουν οι προσωπικότητες, ιδιοσυγκρασίες, και επιμέρους αισθητικές του κάθε ενός καλλιτέχνη!


 Αυτά τα καγκελάκια να μην υπήρχαν μόνο!


 Υπέροχο!


 !!!!!!!


 Και αρχίζουμε και τις κοντινές λήψεις για να δείτε αυτά τα μαργαριτάρια με όλες τις λεπτομέρειες τους!








 Και ένα μέρος από τα ονόματα όσων συμμετείχαν σε αυτό το event.


 Εγώ πάντως, πάντα το έλεγα "Όπου βλέπεις γυναίκα, φίδι κολοβό" χα χα χα.








 Και Graffiti lettering,


 Και μερικές ακόμα από τις υπογραφές των παιδιών που δημιούργησαν αυτή την πανδαισία.


 Πολύ ωραίο!


 Και μερικές λήψεις από την δουλειά που κάνανε τα παιδιά και εσωτερικά του πολυχώρου, δυστυχώς ο φωτισμός δεν ήταν και ο καλύτερος για να αναδειχθούν σε όλο το μεγαλείο τους τα διαμαντάκια (οπότε μπορείτε να πάτε οι ίδιοι εκεί και πίνοντας μια μπύρα να τα θαυμάσετε από κοντά).











 Και εδώ δεν μπορώ να μην το πω "Ναι! Για ακόμα μια φορά είμαι ερωτευμένος!!!".


 Και αυτή ήταν μια φωτογραφία που την είχα στο αρχείο μου, αδημοσιοποιήτη, από το εξωτερικό του πολυχώρου WE και την είχα τραβήξει στις 05/12/2016. Και πάνω σε αυτό το έργο δημιουργήθηκαν τα παραπάνω, κάτι που υποδηλώνει το πρόσκαιρο και το παροδικό (Δυστυχώς) της Street Art.


 Εδώ θέλω να σταθώ λίγο και στον ίδιο τον Πολυχώρο WE που φιλοξενεί τα παραπάνω έργα στους χώρους του. Βλέπω μια συνέχεια και συνέπεια στο να φιλοξενούν τέτοια έργα Street Art στους χώρους τους, και είναι κάτι που εκτιμώ ιδιαίτερα! Κάποιοι θα μπορούσαν να τονίσουν την "εμπορευματοποίηση" της τέχνης όταν στολίζουν τέτοια αριστουργήματα τοίχους σε καταστήματα και επιχειρήσεις, αλλά θα ήθελα να θυμίσω ότι και ο Λεονάρντο Ντα Βίτσι, και ο Μιχαήλ Άγγελος, και ο Ραφαέλ, και οποιοδήποτε από τους μεγάλους καλλιτέχνες δούλευαν για πατρόνες, χορηγούς, ή εργοδότες. Η τέχνη δεν είναι εξ ορισμού ξεχωριστή από την ανάγκη για επιβίωση, μην είσαστε δογματικοί!

 Οπότε σε ανίχνευση που είχα κάνει στο παρελθόν οι παρακάτω φωτογραφίες (και η παραπάνω!) με ακόμα μερικά διαμαντάκια που στόλιζαν (και εξακολουθούν να στολίζουν) τον παραπάνω χώρο (η Ανίχνευση είχε γίνει στις 22/02/2016).

 Το συγκεκριμένο μάλιστα είναι ένα από τα αγαπημένα μου, και δεν μπορεί η συγκεκριμένη φωτογραφία να αποδώσει το μεγαλείο του (είναι και τεράστιο! Να πάτε να το δείτε!).


 Μερικών τα χεράκια ίδια με εκτυπωτές είναι!





 Αλλά το πρόβλημα με τον φωτισμό είναι διαχρονικό! Κάτι θα πρέπει να κάνουν και με αυτό, και να μην τους νοιάζει μόνο η ακουστική (κάνουν και συναυλίες εκεί μέσα)! Χα χα χα. 

 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III


O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XVIII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIX

Urban Art Ventures Thessaloniki 2015

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XX

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol I

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol II

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν Vol III

Graffiti Lettering και Street Art στο γήπεδο Καλαμαριάς - Wall Of Fame

Κυνηγώντας το 7

Street Art στο Καπνομάγαζο Ωραιοκάστρου - Forum North Vol I

Street Art στο Καπνομάγαζο Ωραιοκάστρου - Forum North Vol II

Street Art στο Καπνομάγαζο Ωραιοκάστρου - Forum North Vol III

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XXI

 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος

Θεσσαλονίκη 05/06/2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου