Καλησπέρα Ρωμιέ, διδακτικότατο το κείμενο αλλά δεν αποσαφηνίζει κάτι, σε αυτό λέει ότι έγινε πράγματι πεθερός του αυτοκράτορα, αλλά όχι και αν πρόλαβε να πεθάνει και πλούσιος με τα μυαλά που κουβαλούσε! Χα χα χα.
Επίσης με έβαλε σε υποψίες σχετικά με το τι έγινε και χρεοκόπησε το Βυζάντιο, ποιος ήταν ο υπεύθυνος που χάθηκε τόσος πλούτος!!! Χα χα χα.
To βυζάντιο πτώχευσε όταν σταμάτησε να "παράγει" τέτοιους ανθρώπους και δημιούργησε ολιγαρχίες - γεωκτήμονες που συγκέντρωσαν όλο τον πλούτο, καταλύθηκαν οι μικρές ιδιοκτησίες και ο λαουτζίκος έπαυσε να έχει συμφέρον να υπερασπίσει την περιουσία (που δεν είχε πλέον), από τα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων.
Με άλλα λόγια όταν έπαυσε το ιερό ευαγγέλιο να είναι οδοδείκτης της κοινωνίας.
(αυτή ήταν η βασική αιτία, το πιο πάνω που έγραψα ήταν μάλλον η πιο βασική επίπτωση, άλλες λεπτομέρειες ιστορικές πχ χρήση μισθοφόρων, παραχώρηση λιμανιών στους Ιταλούς, εμφύλιοι ηγεμονικών ομάδων - οικογενειών, εξηγούνται υπό το πρίσμα της βασικής αιτίας)
βλέπε και εδώ:
https://tideon.org/index.php/2012-02-16-21-20-11/2012-02-28-20-46-14/2882-2012-05-21-18-00-01 Ιωσήφ Βρυέννιος: Σχετικά με τις συμφορές που έπεσαν πάνω μας
Γεια σου Ρωμιέ! Χαίρομαι που τιμάς το όνομα που έχεις επιλέξει στις διαδικτυακές σου ρότες γνωρίζοντας την Ιστορία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βλέπω ότι νιώθεις απόλυτα ως Ρωμιός (και κάθε ένας μας θα έπρεπε να νιώθει τόσο έντονα την έννοια Ρωμιός). Σωστά όσα λες αλλά μερικές επισημάνσεις πάνω σε κάθε τι που είπες. Ο Ευγένιος Γουέμπερ είχε πει το «Δεν είναι το παράξενο γιατί έπεσε το βυζάντιο όπως έπεσε, αλλά το πώς μπόρεσε και κράτησε πάνω από μια χιλιετία!». Και αυτό οφείλεται στο δίπτυχο ισχυρής κεντρικής εξουσίας (Αυτοκράτορας, κάτι που δεν υπήρχε στην Δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, μια που φρόντισαν οι τελευταίοι αυτοκράτορες της Ρώμης μαζί με μεταφορά της κεντρικής διοίκησης από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, να μεταφέρουν μαζικά και τον όγκο των καλύτερων λεγεώνων της αυτοκρατορίας, αφήνοντας γυμνή από αξιόμαχα στρατεύματα την δυτική αυτοκρατορία όταν ακριβώς τα χρειάζονταν περισσότερο –Βάνδαλοι, Γότθοι, Ούννοι- με αποτέλεσμα να καταλυθεί σε μερικές και μόνο δεκαετίες, και να αποτελεί μόνο ένα σύνολο από βαρονίες και φέουδα που για αιώνες αλληλοσκοτώνονταν μεταξύ τους), και θεοκρατίας που εξασφάλιζε η πανίσχυρη θρησκευτική πίστη του λαού και της εξουσίας του κλήρου (που στο βυζάντιο μεταφράζονταν ως η αρχή «Βασιλεύς ελέω Θεού» με επίκεντρο τον Αυτοκράτορα, ενώ στους χώρους της πρώην δυτικής αυτοκρατορίας ως «Ποντίφιξ ελέω Θεού» με επίκεντρο τον Πάπα).
Δυστυχώς αυτό, εκτός από την μεγάλη διάρκεια της αυτοκρατορίας, οδήγησε και σε μερικές από τις αιτίες της κατάρρευσης της. Όπως σωστά είπες υπήρχαν μεγαλογαιοκτήμονες – ολιγάρχες που συγκέντρωναν όλη την περιουσία και ο λαουτζίκος δεν είχε συμφέρον να πολεμήσει για αυτούς. Ναι δίκιο έχεις, αλλά δεν αναφέρεις εδώ ότι ένας από τους μεγαλύτερους μεγαλογαιοκτήμονες – ολιγάρχες που δεν πλήρωνε καθόλου φόρους ήταν και η εκκλησία και τα μοναστήρια. Επίσης αναφέρεις τους μισθοφορικούς στρατούς που ήταν αναγκαιότητα λόγου λειψανδρίας ανδρών στο βυζάντιο, αλλά επίσης ξεχνάς να αναφέρεις ότι οι καλόγεροι δεν υπηρετούσαν στις τάξεις του αυτοκρατορικού στρατού, και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μαζικά από μια περίοδο και μετά υπήρχε τέτοια αθρόα προσφορά ατόμων να γίνουν μοναχοί που δημιούργησε ακριβώς αυτό το πρόβλημα (ο άλλος ο λόγος αυτής της αθρόας συμμετοχής ήταν ότι ήταν τόσο εξαθλιωμένος ο λαός που έβλεπε ότι μόνο η συμμετοχή στο δυναμικό της εκκλησίας και των μονών μπορούσε να του προσφέρει επιβίωση, φυσικά θα πρέπει να συνυπολογίσει και η πίστη του ότι ταυτόχρονα σώζει έτσι και την ψυχή του! Αλλά όχι και την αυτοκρατορία!).
Επόμενο που οδήγησε στην λειψανδρία ήταν οι διωγμοί των επιστημών και της επιστήμης γενικότερα από την εκκλησία (το παράδειγμα της Υπατίας και της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρας, όπως και το κλείσιμο της Ακαδημίας των Αθηνών, είναι τα σημαντικότερα παραδείγματα από μερικές εκατοντάδες αντίστοιχες περιπτώσεις) που οδήγησε και στην τελμάτωση της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου στο βυζάντιο (με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ξεπεραστεί πρώτα από τους άραβες και έπειτα και από τους δυτικούς) με τραγικές συνέπειες και στην παραγωγικότητα της οικονομίας (που χρηματοδοτεί πολέμους!) και στις τεχνολογικές εξελίξεις στους στρατούς (που κερδίζουν πολέμους!) καθώς και στην πληθυσμιακή αύξηση των κατοίκων της αυτοκρατορίας (που θα την ωθούσε η αυξημένη παραγωγικότητα της οικονομίας). Παράξενη εξαίρεση που δείχνει και την σημασία της τεχνολογικής εξέλιξης στους πολέμους ήταν το υγρό πυρ που απέτρεψε την πτώση της βασιλεύουσας για αιώνες στους άραβες (το κανόνι όμως εφευρέθηκε από άτομα εκτός της αυτοκρατορίας, και χρηματοδοτήθηκε από τους εχθρούς της αυτοκρατορίας –Μωάμεθ Β΄- με καταστροφικές συνέπειες για την αυτοκρατορία!). Επίσης τα διαδοχικά κύματα επιδημιών (στον 5-6 αιώνα, καθώς και ο μαύρος θάνατος στον 13-14 αιώνα) που επέτειναν την λειψανδρία και την διάλυση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού (ερήμωσαν τεράστιες περιοχές του Ελλαδικού κυρίως χώρου με αποτέλεσμα να αναγκασθεί η αυτοκρατορία να «εισάγει» ολόκληρες φυλές αυτούσιες στους χώρους της (Σλάβοι, Βούλγαροι) που δημιούργησαν τεράστια προβλήματα και πολέμους μετά) και επέβαλαν τους μισθοφορικούς στρατούς ως λύση ανάγκης για την αυτοκρατορία, ήταν συνέπεια της αυτού του διωγμού της επιστήμης και των επαγγελματιών που πορεύονται βάση αυτής (Γιατροί, ερευνητές).
Επόμενο που είπες είναι οι αβέρτα πόλεμοι μεταξύ των ισχυρών για την κατάληψη της εξουσίας στην αυτοκρατορία (Γνώριμο χαρακτηριστικό του Γένους μας και του Έθνους μας μάλιστα χα χα χα), Εμφύλιοι πόλεμοι που υπονόμευσαν την ισχύ της αυτοκρατορίας έναντι στα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων. Ναι αλλά πάλι ξεχνάς να αναφέρεις ότι οι φοβερότεροι και σημαντικότεροι εμφύλιοι πόλεμοι μέσα στην αυτοκρατορία ήταν οι πόλεμοι της Εικονομαχίας! Που έληξαν μεν στην ήττα των εικονομάχων (και την διαμόρφωση ακριβώς της μορφής της ορθοδοξίας που έχουμε σήμερα ως Έθνος), αλλά με τεράστιο κόστος σε τόσο απαραίτητη ισχύ που είχε ανάγκη η αυτοκρατορία σε μια κρίσιμη καμπή της, και δυστυχώς εδώ οι ευθύνες της Εκκλησίας είναι τεράστιες.
Όπως τεράστιες είναι και οι ευθύνες της στους διωγμούς των αιρετικών (κυρίως Αρειανιστών) που γεωγραφικά τοποθετούνταν στην Νοτιοανατολική πλευρά της αυτοκρατορίας, και με συνεπακόλουθό την ταχύτατη μετά προέλαση των Αράβων σε αυτές τις περιοχές (μέσα σε 15 χρόνια χάθηκε το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας! Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην υπερφορολόγηση των περιοχών από την Κωνσταντινούπολή, αλλά επίσης και στους διωγμούς από την επίσημη εκκλησία των οπαδών των αιρέσεων, που πιθανότατα να ήταν και πλειοψηφία σε μερικές από αυτές τις περιοχές, ίσως και να έχουμε εδώ ένα αντίστοιχο «Αραβεύω αλλά δεν Ορθοδοξεύω!» σε αντιδιαστολή με το «Τουρκεύω αλλά δεν Φραγκεύω!» που ακούστηκε λίγο πριν από την άλωση της Πόλης! Και από την μία πλευρά οδήγησε στην γιγάντωση του Μουσουλμανικού Κόσμου, και από την άλλη πλευρά στην μισή χιλιετία σκλαβιάς του Έθνους και του Γένους! Προφανέστατα 2 τραγικά λάθη δογματικού χαρακτήρα που τα έκανε η πνευματική ηγεσία της αυτοκρατορίας χωρίς να σκεφτεί καλά τις τρομερές συνέπειες που θα είχαν για τους λαούς της!).
Επίσης άλλο δογματικό λάθος (ακατανόητο και ανώφελο!) ήταν το σχίσμα που έδωσε την αφορμή (μόνο την αφορμή! Η αιτία όπως πάντα ήταν η λεηλασία του πλούτου!) στους δυτικούς να ορμήσουν στην αυτοκρατορία και στην πραγματικότητα να την καταλύσουν πλήρως και να την απογυμνώσουν από όλη την ισχύ της το 1204, πολύ πριν μπει ο Μωάμεθ Β΄ στην Πόλη. Μάλιστα το ίδιο σχίσμα ήταν ο λόγος της απάνθρωπης συμπεριφοράς των δυτικών προς τους Ορθόδοξους μια που τους φέρονταν ως αιρετικούς (ακόμα και την Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας δεν σεβαστήκανε και βιάζανε επάνω της πόρνες επί πολλές μέρες!!! Κάτι που ούτε οι Τούρκοι αιώνες μετά δεν κάνανε!) και την εγκαθίδρυση αποικιοκρατικού χαρακτήρα εκμεταλλεύσεις των υπόδουλων κοινωνιών, που ξεζούμισαν όλες τις παραγωγικές δυνάμεις και πόρους που θα ήταν τελείως χρήσιμες στην επιβίωση του Έθνους και του Γένους στους επόμενους «μαύρους» αιώνες σκλαβιάς που ακολούθησαν, και μας σμίλευσαν σε αυτό που είμαστε πλέον (Όχι πλέων κλασικοί Έλληνες, όχι πλέον Ρωμιοί, Αλλά μόνο Νεοέλληνες απόγονοι των Γκιαούρ!).
Δυστυχώς και όλα τα παραπάνω είναι ιστορία της αυτοκρατορίας, ένα μέρος της δόξας της, αλλά και ένα μέρος του δράματος της!
Καλή σου μέρα Ρωμιέ, χαίρομαι που λέμε Ρωμιοιστορίες μεταξύ μας, απόλαυση που ευφραίνει την καρδιά και βαλσαμώνει τις πληγές της! Χαίρε!
αδελφέ δεν πέθανε φτωχός, δες εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://tideon.org/index.php/2012-02-11-18-49-10/2012-02-11-19-10-50/11614-2017-11-30-22-00-00
πεθερός του Αυτοκράτορα βρέθηκε στο τέλος
καλή σου ημέρα!
Καλησπέρα Ρωμιέ, διδακτικότατο το κείμενο αλλά δεν αποσαφηνίζει κάτι, σε αυτό λέει ότι έγινε πράγματι πεθερός του αυτοκράτορα, αλλά όχι και αν πρόλαβε να πεθάνει και πλούσιος με τα μυαλά που κουβαλούσε! Χα χα χα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης με έβαλε σε υποψίες σχετικά με το τι έγινε και χρεοκόπησε το Βυζάντιο, ποιος ήταν ο υπεύθυνος που χάθηκε τόσος πλούτος!!! Χα χα χα.
To βυζάντιο πτώχευσε όταν σταμάτησε να "παράγει" τέτοιους ανθρώπους και δημιούργησε ολιγαρχίες - γεωκτήμονες που συγκέντρωσαν όλο τον πλούτο, καταλύθηκαν οι μικρές ιδιοκτησίες και ο λαουτζίκος έπαυσε να έχει συμφέρον να υπερασπίσει την περιουσία (που δεν είχε πλέον), από τα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άλλα λόγια όταν έπαυσε το ιερό ευαγγέλιο να είναι οδοδείκτης της κοινωνίας.
(αυτή ήταν η βασική αιτία, το πιο πάνω που έγραψα ήταν μάλλον η πιο βασική επίπτωση, άλλες λεπτομέρειες ιστορικές πχ χρήση μισθοφόρων, παραχώρηση λιμανιών στους Ιταλούς, εμφύλιοι ηγεμονικών ομάδων - οικογενειών, εξηγούνται υπό το πρίσμα της βασικής αιτίας)
βλέπε και εδώ:
https://tideon.org/index.php/2012-02-16-21-20-11/2012-02-28-20-46-14/2882-2012-05-21-18-00-01
Ιωσήφ Βρυέννιος: Σχετικά με τις συμφορές που έπεσαν πάνω μας
https://tideon.org/index.php/2012-02-03-08-47-53/2012-05-19-14-30-38/10002-2017-03-14-23-02-04
Φιλόλαος Δημητρίου: Φωνή από το παρελθόν- Ο Ιωσήφ Βρυένιος και οι “επίκαιρες” επισημάνσεις του.
καλή σου ημέρα, χαίρε!
Γεια σου Ρωμιέ! Χαίρομαι που τιμάς το όνομα που έχεις επιλέξει στις διαδικτυακές σου ρότες γνωρίζοντας την Ιστορία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βλέπω ότι νιώθεις απόλυτα ως Ρωμιός (και κάθε ένας μας θα έπρεπε να νιώθει τόσο έντονα την έννοια Ρωμιός). Σωστά όσα λες αλλά μερικές επισημάνσεις πάνω σε κάθε τι που είπες. Ο Ευγένιος Γουέμπερ είχε πει το «Δεν είναι το παράξενο γιατί έπεσε το βυζάντιο όπως έπεσε, αλλά το πώς μπόρεσε και κράτησε πάνω από μια χιλιετία!». Και αυτό οφείλεται στο δίπτυχο ισχυρής κεντρικής εξουσίας (Αυτοκράτορας, κάτι που δεν υπήρχε στην Δυτική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, μια που φρόντισαν οι τελευταίοι αυτοκράτορες της Ρώμης μαζί με μεταφορά της κεντρικής διοίκησης από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, να μεταφέρουν μαζικά και τον όγκο των καλύτερων λεγεώνων της αυτοκρατορίας, αφήνοντας γυμνή από αξιόμαχα στρατεύματα την δυτική αυτοκρατορία όταν ακριβώς τα χρειάζονταν περισσότερο –Βάνδαλοι, Γότθοι, Ούννοι- με αποτέλεσμα να καταλυθεί σε μερικές και μόνο δεκαετίες, και να αποτελεί μόνο ένα σύνολο από βαρονίες και φέουδα που για αιώνες αλληλοσκοτώνονταν μεταξύ τους), και θεοκρατίας που εξασφάλιζε η πανίσχυρη θρησκευτική πίστη του λαού και της εξουσίας του κλήρου (που στο βυζάντιο μεταφράζονταν ως η αρχή «Βασιλεύς ελέω Θεού» με επίκεντρο τον Αυτοκράτορα, ενώ στους χώρους της πρώην δυτικής αυτοκρατορίας ως «Ποντίφιξ ελέω Θεού» με επίκεντρο τον Πάπα).
ΔιαγραφήΔυστυχώς αυτό, εκτός από την μεγάλη διάρκεια της αυτοκρατορίας, οδήγησε και σε μερικές από τις αιτίες της κατάρρευσης της. Όπως σωστά είπες υπήρχαν μεγαλογαιοκτήμονες – ολιγάρχες που συγκέντρωναν όλη την περιουσία και ο λαουτζίκος δεν είχε συμφέρον να πολεμήσει για αυτούς. Ναι δίκιο έχεις, αλλά δεν αναφέρεις εδώ ότι ένας από τους μεγαλύτερους μεγαλογαιοκτήμονες – ολιγάρχες που δεν πλήρωνε καθόλου φόρους ήταν και η εκκλησία και τα μοναστήρια. Επίσης αναφέρεις τους μισθοφορικούς στρατούς που ήταν αναγκαιότητα λόγου λειψανδρίας ανδρών στο βυζάντιο, αλλά επίσης ξεχνάς να αναφέρεις ότι οι καλόγεροι δεν υπηρετούσαν στις τάξεις του αυτοκρατορικού στρατού, και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μαζικά από μια περίοδο και μετά υπήρχε τέτοια αθρόα προσφορά ατόμων να γίνουν μοναχοί που δημιούργησε ακριβώς αυτό το πρόβλημα (ο άλλος ο λόγος αυτής της αθρόας συμμετοχής ήταν ότι ήταν τόσο εξαθλιωμένος ο λαός που έβλεπε ότι μόνο η συμμετοχή στο δυναμικό της εκκλησίας και των μονών μπορούσε να του προσφέρει επιβίωση, φυσικά θα πρέπει να συνυπολογίσει και η πίστη του ότι ταυτόχρονα σώζει έτσι και την ψυχή του! Αλλά όχι και την αυτοκρατορία!).
ΔιαγραφήΕπόμενο που οδήγησε στην λειψανδρία ήταν οι διωγμοί των επιστημών και της επιστήμης γενικότερα από την εκκλησία (το παράδειγμα της Υπατίας και της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρας, όπως και το κλείσιμο της Ακαδημίας των Αθηνών, είναι τα σημαντικότερα παραδείγματα από μερικές εκατοντάδες αντίστοιχες περιπτώσεις) που οδήγησε και στην τελμάτωση της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου στο βυζάντιο (με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ξεπεραστεί πρώτα από τους άραβες και έπειτα και από τους δυτικούς) με τραγικές συνέπειες και στην παραγωγικότητα της οικονομίας (που χρηματοδοτεί πολέμους!) και στις τεχνολογικές εξελίξεις στους στρατούς (που κερδίζουν πολέμους!) καθώς και στην πληθυσμιακή αύξηση των κατοίκων της αυτοκρατορίας (που θα την ωθούσε η αυξημένη παραγωγικότητα της οικονομίας). Παράξενη εξαίρεση που δείχνει και την σημασία της τεχνολογικής εξέλιξης στους πολέμους ήταν το υγρό πυρ που απέτρεψε την πτώση της βασιλεύουσας για αιώνες στους άραβες (το κανόνι όμως εφευρέθηκε από άτομα εκτός της αυτοκρατορίας, και χρηματοδοτήθηκε από τους εχθρούς της αυτοκρατορίας –Μωάμεθ Β΄- με καταστροφικές συνέπειες για την αυτοκρατορία!). Επίσης τα διαδοχικά κύματα επιδημιών (στον 5-6 αιώνα, καθώς και ο μαύρος θάνατος στον 13-14 αιώνα) που επέτειναν την λειψανδρία και την διάλυση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού (ερήμωσαν τεράστιες περιοχές του Ελλαδικού κυρίως χώρου με αποτέλεσμα να αναγκασθεί η αυτοκρατορία να «εισάγει» ολόκληρες φυλές αυτούσιες στους χώρους της (Σλάβοι, Βούλγαροι) που δημιούργησαν τεράστια προβλήματα και πολέμους μετά) και επέβαλαν τους μισθοφορικούς στρατούς ως λύση ανάγκης για την αυτοκρατορία, ήταν συνέπεια της αυτού του διωγμού της επιστήμης και των επαγγελματιών που πορεύονται βάση αυτής (Γιατροί, ερευνητές).
Επόμενο που είπες είναι οι αβέρτα πόλεμοι μεταξύ των ισχυρών για την κατάληψη της εξουσίας στην αυτοκρατορία (Γνώριμο χαρακτηριστικό του Γένους μας και του Έθνους μας μάλιστα χα χα χα), Εμφύλιοι πόλεμοι που υπονόμευσαν την ισχύ της αυτοκρατορίας έναντι στα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων. Ναι αλλά πάλι ξεχνάς να αναφέρεις ότι οι φοβερότεροι και σημαντικότεροι εμφύλιοι πόλεμοι μέσα στην αυτοκρατορία ήταν οι πόλεμοι της Εικονομαχίας! Που έληξαν μεν στην ήττα των εικονομάχων (και την διαμόρφωση ακριβώς της μορφής της ορθοδοξίας που έχουμε σήμερα ως Έθνος), αλλά με τεράστιο κόστος σε τόσο απαραίτητη ισχύ που είχε ανάγκη η αυτοκρατορία σε μια κρίσιμη καμπή της, και δυστυχώς εδώ οι ευθύνες της Εκκλησίας είναι τεράστιες.
ΔιαγραφήΌπως τεράστιες είναι και οι ευθύνες της στους διωγμούς των αιρετικών (κυρίως Αρειανιστών) που γεωγραφικά τοποθετούνταν στην Νοτιοανατολική πλευρά της αυτοκρατορίας, και με συνεπακόλουθό την ταχύτατη μετά προέλαση των Αράβων σε αυτές τις περιοχές (μέσα σε 15 χρόνια χάθηκε το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας! Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην υπερφορολόγηση των περιοχών από την Κωνσταντινούπολή, αλλά επίσης και στους διωγμούς από την επίσημη εκκλησία των οπαδών των αιρέσεων, που πιθανότατα να ήταν και πλειοψηφία σε μερικές από αυτές τις περιοχές, ίσως και να έχουμε εδώ ένα αντίστοιχο «Αραβεύω αλλά δεν Ορθοδοξεύω!» σε αντιδιαστολή με το «Τουρκεύω αλλά δεν Φραγκεύω!» που ακούστηκε λίγο πριν από την άλωση της Πόλης! Και από την μία πλευρά οδήγησε στην γιγάντωση του Μουσουλμανικού Κόσμου, και από την άλλη πλευρά στην μισή χιλιετία σκλαβιάς του Έθνους και του Γένους! Προφανέστατα 2 τραγικά λάθη δογματικού χαρακτήρα που τα έκανε η πνευματική ηγεσία της αυτοκρατορίας χωρίς να σκεφτεί καλά τις τρομερές συνέπειες που θα είχαν για τους λαούς της!).
Επίσης άλλο δογματικό λάθος (ακατανόητο και ανώφελο!) ήταν το σχίσμα που έδωσε την αφορμή (μόνο την αφορμή! Η αιτία όπως πάντα ήταν η λεηλασία του πλούτου!) στους δυτικούς να ορμήσουν στην αυτοκρατορία και στην πραγματικότητα να την καταλύσουν πλήρως και να την απογυμνώσουν από όλη την ισχύ της το 1204, πολύ πριν μπει ο Μωάμεθ Β΄ στην Πόλη. Μάλιστα το ίδιο σχίσμα ήταν ο λόγος της απάνθρωπης συμπεριφοράς των δυτικών προς τους Ορθόδοξους μια που τους φέρονταν ως αιρετικούς (ακόμα και την Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας δεν σεβαστήκανε και βιάζανε επάνω της πόρνες επί πολλές μέρες!!! Κάτι που ούτε οι Τούρκοι αιώνες μετά δεν κάνανε!) και την εγκαθίδρυση αποικιοκρατικού χαρακτήρα εκμεταλλεύσεις των υπόδουλων κοινωνιών, που ξεζούμισαν όλες τις παραγωγικές δυνάμεις και πόρους που θα ήταν τελείως χρήσιμες στην επιβίωση του Έθνους και του Γένους στους επόμενους «μαύρους» αιώνες σκλαβιάς που ακολούθησαν, και μας σμίλευσαν σε αυτό που είμαστε πλέον (Όχι πλέων κλασικοί Έλληνες, όχι πλέον Ρωμιοί, Αλλά μόνο Νεοέλληνες απόγονοι των Γκιαούρ!).
Δυστυχώς και όλα τα παραπάνω είναι ιστορία της αυτοκρατορίας, ένα μέρος της δόξας της, αλλά και ένα μέρος του δράματος της!
Καλή σου μέρα Ρωμιέ, χαίρομαι που λέμε Ρωμιοιστορίες μεταξύ μας, απόλαυση που ευφραίνει την καρδιά και βαλσαμώνει τις πληγές της! Χαίρε!