UA-50457385-1

Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol III


 Και φτάσαμε στο τρίτο μέρος της ανίχνευσης μας στην ΑΒΕΖ (βλέπετε τα προηγούμενα μέρη της ανίχνευσης στους συνδέσμους Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol I και Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol II ) όπου και ξεκινάμε με αυτό το μικρό αριστούργημα! Επίσης θαμμένο και αυτό στο φάντασμα εργοστάσιο. Υπέροχο! Μπορεί άνετα να σταθεί σε οποιοδήποτε μουσείο!





 Αλλά και αυτό μπορεί να σου κλέψει την καρδιά!!!








 Αυτό μπορεί να αποκωδικοποιηθεί μόνο με 128-bit κλειδί!


 Υπέροχη εκμετάλλευση του χώρου για να να δημιουργήσει κάτι το τελείως πρωτότυπο.


 Και εδώ  πρέπει να υπήρχαν προφανέστατα σιλό που εκτεινόταν πάνω από ένα όροφο σε ύψος.








 Και η έλλειψη τους δημιουργεί μια υπέροχη γεωμετρία!


 Και μια ακόμα φωτογραφία για να αποδοθεί καλύτερα το όλο οπτικό αποτέλεσμα που έχει στον χώρο αυτή η γεωμετρία.


 Και εκεί κάτω εγώ δεν μπαίνω, είπαμε χαζός, χαζός, είπαμε τρελός, τρελός, αλλά και η παλαβομάρα έχει τα όρια της! Χα χα χα.








 Και εδώ ακριβώς έχουμε την πρόταση που θα χαρακτηρίσει μια ολόκληρη γενιά που έζησε στα τέλη της δεκαετίας του 2000 έως τα τέλη της δεκαετίας του 2010 (πολύ αισιόδοξο σε βλέπω Αρκούδα, θεωρείς δηλαδή ότι από το 2020 και μετά θα έχουμε ανάπτυξη? Προοπτικές? Βελτίωση της ζωής μας? Σοβαρά? Μπράβο!). Μια γενιά χωρίς μέλλον! Μια γενιά ξεχασμένη στα περιθώρια της ζωής. Μια γενιά χωρίς ελπίδα. Μια βιασμένη γενιά από την απληστία των προηγούμενων γενιών. Μια γενιά ριγμένη ένα παρά πίσω στην μοιρασιά ανάμεσα στο παρόν και στο μέλλον.





 Και αυτό είναι το μόνο μέρος του εργοστασίου που δεν είναι δυνατή η πρόσβαση μέσα του, προφανέστατα κάποιοι έχουν φροντίσει να κλειδώσουν αυτό το κτίριο, ίσως και να υπάρχει ακόμα μηχανολογικός εξοπλισμός μέσα σε αυτούς τους χώρους.


 Μεγάλο εργοστάσιο, μέχρι και φυλάκιο πύλης είχε για όσους ήθελαν να μπουν μέσα στους χώρους του!





 Και μια ματιά πέριξ του εργοστασίου στην οδό Θεσσαλονίκης - Λαγκαδά στο ύψος του Μαρμαρίδη. "Μου λείπουν τα χείλη σου" έγραφε εκεί που γράφει πλέον "ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ" (εδώ υπάρχει μια σχετική μελισσοιστορία στην ανάρτηση του blog 83 να είναι οι ώρες σας


 Και ξαφνικά 3 σκύλοι βγήκαν αγριεμένοι γαβγίζοντας στην οροφή του εργοστασίου! Φυλακές ή παγιδευμένη αγέλη εκεί πάνω? Μάλλον το πρώτο. Και ξαφνικά η διαπίστωση το πόσο εύκολα μπορεί να γίνει η γκέλα όταν πας γυρεύοντας μόνος σου σε τέτοια μέρη. Να υπήρχε κάποια πρόσβαση σε αυτά για να σε φτάσουν όταν είσαι μέσα στο εργοστάσιο και να σου επιτεθούν γιατί θα θεωρήσουν σωστά ότι ήρθες απρόσκλητος μέσα στον ζωτικό τους χώρο!


 Και ακόμα μια καλλιτεχνική φωτογραφία κάτω από την αερογέφυρα Ωραιοκάστρου.


 Και φυσικά ψάχνουμε και εδώ κάτω για graffiti και street art, το χούι, χούι χα χα χα


 Σωστόςςςςς!!!


Για να δώσουμε λίγη ακόμα καλλιτεχνία!





 Αχχχχ mad max πόλη γίναμε!





 Τελευταίες ματιές από μια ανίχνευση που έφτασε η ώρα να τελειώσει. Μια ματιά σε  έναν κόσμο παρακμής σε μια από τις πύλες της πόλης (ή ίδια εικόνα παρακμής υπάρχει σε όλες της πύλες της Θεσσαλονίκης), σαν να προσπαθεί αυτή η πόλη να σε καλωσορίσει με το χειρότερο δυνατό πρόσωπο της. Και αυτό είναι βλακώδες και άδικο για αυτή. Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι σαν μια όμορφη γυναίκα, όμορφη μεν, βιασμένη δε.

 Και αυτό πρέπει να τελειώσει, και εμείς είμαστε αυτοί που θα πρέπει να το τελειώσουμε, εμείς και κανένας άλλος, γιατί δεν υπάρχει κανένας άλλος. Η ώρα που θα προσάπτουμε ευθύνες ο ένας στον άλλον έχει περάσει εδώ και πολύ καιρό, είμαστε πλέον βαθιά στην ώρα των ενεργειών, των ενεργειών όχι για να βγάλουμε ο ένας τα μάτια του άλλου, αλλά για να βγούμε όλοι μαζί από το τέλμα. Το τέλμα του Ελληνικού Καπιταλισμού.



Σειρά  Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια







Η Υψικάμινος στον Άγιο Πρόδρομο

Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol I

Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol II




 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III
















 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος


Θεσσαλονίκη 13/04/2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου